Rozdział 19

- Zajmuję się nią 4 lata, tydzień przerwy to nie dużo. A ty się męczysz przechodząc z kanapy na łóżko.

- Idź stąd bo zmęczony jestem.

- O hej Harry. Cześć kochanie. Jesteś ledwo przytomny. Idź na górę, ja się zajmę gośćmi.

- Co to znaczy bzykać ? - spytała Darcy.

- Darcy pooglądaj bajki. - rzucił mi małą i poszli gdzieś z brunetką Położyłem ją obok mnie i próbowałem znów zasnąć.

- Wujek będziesz mnie bzykał ?

- Darcy nie irytuj mnie. Nie, nie będę.

-No dobra - weszła na mnie i tak zasnęliśmy. Obudził mnie Styles, który walnął mnie w łeb.

- Uważaj na to co mówisz przy dziecku - wziął śpiącą Darcy.

- Odpierdol się. - mruknąłem i próbowałem dalej spać. Dostałem drugi raz w łeb

- No czego ?!

- Macie przyjść na kolacje jutro.

- Bo ? Weź spierdalaj kapciu. Śpię. - Westchnął i wyszli. Wreszcie. Mruknąłem i znów chciałem zasnąć.

- Pomóż mi. Nie będę dźwigać tych krzeseł -usłyszałem.

- Ava.. co ty robisz ?!

- Moi i twoi rodzice przyjeżdżają.

- co ?

- To. Wstawaj.

- Ty chyba głupia jesteś ?! Jak to moi rodzice ?!

- Twoja mama i siostry i brat.

- Po co ?!

- Bo chciała?! Skąd ja mam wiedzieć po co kurwa mać! Przestań na mnie wrzeszczeć jakby wszystko było moją winą! Pamiętaj, że nie tylko ty mi dziecko zrobiłeś, ale i twoja siostra jest w ciąży z moim bratem! I kurwa rusz tyłek i przynieś te krzesła!

- Teraz mnie posłuchasz. - wstałem, a ona oparła się o stół - Spuść z tonu bo przysięgam, że wyjdę z siebie i stanę obok. Po drugie sam Ci dziecka nie zrobiłem. Wytłumacz gdzie miałaś głowę jak mi nogi rozkładałaś ?! Też takiej świętej z siebie nie rób. Ja tutaj ustalam zasady, a ty nawet nie próbuj mi się stawiać bo na tym źle wyjdziesz.

- Po prostu się zamknij - odparła i poszła do kuchni.

- Tak ? Dobrze. - przyniosłem te jebane krzesła, a potem wyszedłem zapalić. I przyjechała moja mama z siostrami. Avalon cały czas do mnie podchodziła i czekała, aż ją obejmę. Haha. No już. Mogła mnie nie wkurwiać.

- Przestań się wkurzać - mruknęła. - Ty mnie traktujesz jak służbę. Bez komentarza odszedłem do Lottie.

- Cześć brat.

- Cześć siostra.

- Będziesz wujkiem - zaśmiała się.

- I ojcem. He. Wygrałem.

- Współczuję dziecku.

- Pierdol się. - wyszedłem zapalić. Pod dom podjechało kolejne auto. Rodzice Avalon. Jej mama jest wyższa ode mnie. Chyba jakaś modelka.

- Mamusiu to Louis mój ukochany. - CO?! Chyba taką miałem minę. Potrząsnąlem głową. Wyciągnęła do mnie dłoń.

- Miło mi poznać Louis. Jestem Veronica.

- Miło mi.

- Andrew - jej tata ścisnął mi rękę. Nie czuję kości..

- Louis.

- Chodźcie do środka. - Wróciłem do swojej rodziny. Usiedliśmy wszyscy przy stole. Miałem na kolanach chyba Doris. Albo to był Ernest. Trudno odróżnić. No przecież w spodnie zaglądał nie będę. Jedliśmy rozmawiając. Luke zabrał gdzieś Fizzy. Miałem bardzo zły humor. Chciałem, żeby już wyszli. Nie odzywałem się, żeby komuś nie dociąć. Gdy był wieczór i poszli, poszedłem spać. Nie obchodzi mnie nawet czy Avalon tu przyjdzie czy nie.

Zmęczenie wygrało.

 ~Harry~

 Szukałem czystej koszuli aby ją ubrać. Dwie miałem pomalowane farbami.

- Masz. - Monic podała mi jedną świeżo po prasowaniu. Co ja bym bez niej zrobił.

- Dziękuję kochanie. - pocałowałem ją.

- Nie chcę, żebyś dzisiaj szedł do restauracji.

- Nie idę do restauracji.

- No to gdzie. ? - Oparła się brodą o mój tors.

- Auto ci kupić - pocałowałem ją we włosy.

- Chcę jechać z Tobą.

- A Darcy?

- Może jechać z nami, albo odwieziemy ją do Nialla.

- To chodź - Pobiegła się ubrać. Zapiąłem koszulę i zszedłem na dół. Przyleciała do mnie córka.

- Mam kwiatuszki!

- Śliczne Darcy.

- Chcesz?

- Chodź, wstawimy do wazonu. - Poszliśmy do kuchni. Wstawiłem jej kwiatki.

- Dziękuję tatku.

- Proszę skarbie. Jedziesz z nami po samochód?

- Nie. Chcę do wujka konia.

- Do Louisa? - zmarszczyłem brwi.

- Tak.

- Okay - założyłem jej buty i zawiozłem do Louisa.

- NIE MA MNIE W DOMU ! - usłyszałem kiedy tylko weszliśmy do środka.

- Biegnij do wujka

- Papa tatuś ! 

- Papa kochanie - wyszedłem. Z Monic pojechaliśmy po samochód.

- Harry, ale przejechałeś ! Tam jest komis !

- Nie kupimy auta w komisie.

- Bo ?

- Bo kupimy gdzie indziej. Gdzie będę miał pewność, że auto jest nowe i bezpieczne.

- Bo ty wydasz na mnie pełno pieniędzy..

- Zaczynamy od nowa śpiewkę.

- Ale czerwone ?

- Jakie będziesz chciała. - Pocałowała mnie w policzek, a ja się uśmiechnąłem. Dojechałem do salonu Bentleya.

- Ty żartujesz chyba.

- Chodź kobieto. - Wysiadła z samochodu. Jezu kiedy ona przestanie się tak peszyć ? Chowała się za moimi plecami, kiedy sprzedawca pokazywał nam limuzyny. Wziąłem ją za rękę i trzymałem obok siebie. Chowała twarz w mojej koszuli, a ja stawiałem ją prosto. Fajnie to musiało wyglądać.

- Wybieraj. - pokazywałem.

- Nie podobają mi się.

- Ceny Ci się nie podobają.

- Nie.. samochody.

- Ale są bezpieczne. Kupię ci mercedesa

- Ty mnie nie słuchasz. Pozwól mi wybrać. Te są brzydkie.

- Ale ładne jest Ferrari które nie gwarantuje Ci nic. Więc jakie chcesz auto?

- Na pewno nie to.

- No to mów jaki.

- Jezu nie wiem !

- Audi, mercedes, McLaren, na pewno nie porsche. Też mało bezpieczne. -pokazywał em jej zdjęcia. - Mercedes klasy C.

- To.

- Audi? Na pewno?

- Nie dręcz mnie ! - wkurwiona poszła do auta. Westchnąłem. Ma humorki. Pojechaliśmy do salonu audi. Musiałem ją siłą z auta wyciągać. Co ja mam z tą kobietą.

- Ten czy biały ?

- Powiedziałam już chyba.

- Kobieta zmienną jest - zapłaciłem. Dreptała gdzieś za moimi plecami głaskając brzuch.

Podpisałem umowy i podałem ukochanej kluczyki.

- Dzięki. - wrzuciła je na dno torebki.

- To teraz musisz nim jechać do domu.

- Jasne. Gdzie to jest ? - prychnęła i zaczęła szukać kluczyków. Co się z nią dzieje ?

- Wszystko dobrze?

- TAK !

- Więc czemu jesteś nerwowa?

- Nie wiem !

- Skarbie - Przyciągnąłem ja i wpiłem się w jej usta. Oddała pocałunek, a potem schowała się w moich ramionach. Oparłem podbródek ja jej czole. Nie psuj mi humoru.

- To gdzie to auto ? - zapytała.

- Tam. - pokazałem.

- No to widzimy się w domu.

- Tylko jedz ostrożnie.

- Spokojna Twoja rozczochrana !- poszła w stronę auta. Wsiadłem do samochodu i jechałem za nią. Przyśpieszała. Cały czas. Zabiję ją no. Zatrzymała się pod domem. Jeszcze na moim miejscu. Wysiadłem zdenerwowany. 

- Miałaś uważać.

- Przecież uważała.

- No właśnie widziałem.

- Oj przesadzasz.

- Wchodź do domu.

- Nie, bo się złościsz.

- Bo jechałaś za szybko.

- 50 km/h.

- Wchodź.

- Misiaczku no..

- Nie misiaczkuj mi, bo zawału prawie dostałem.

- Zrobić Ci dobrze ? - mruknęła do mojego ucha.

- Chyba wolę jak staje mi coś innego niż serce. - pociągnąłem ją do domu.