Rozdział 17

- Nie mam ochoty, żeby się bała.

- To daj sobą pomiatać.

- Nie daję. "Potrzebuję czasu, nie rozumiesz?". Nie wiem jeszcze do czego.

- Może ma romans ?

- Nie. Ciągle była przy mnie. To nie oto chodzi... Pokłóciliśmy się o jej przeszłość, której nie znam.

- Ja bym się na Twoim miejscu próbował dowiedzieć.

- To będzie, że się wtrącam i tak w koło.

- Zabierz ją gdzieś, wydymaj i po sprawie.

- Jesteś debilem. Zajmiesz się Darcy?

- Niall.

- Będziesz się uczył.

- Dobra..

- Więc chodź.

~Harry ~

Odesłałem córkę do przyjaciela i podszedłem do tykającej bomby

- Posłuchaj, nie obchodzi mnie co teraz powiesz bo jedziemy na lotnisko czy tego chcesz czy nie. I cicho kochanie - już otwierała usta. - idziemy - wziąłem ją na ręce i zaniosłem do samochodu.

- Nie mów do mnie kochanie. - usiadła obrażona.

- Będę, bo jesteś moim kochaniem i ja w tym domu ustalam zasady. - ruszyłem z garażu.

- Mogę się wyprowadzić.

- Nie możesz słoneczko. Złość piękności szkodzi.

- Ze mną już gorzej nie będzie. - odwróciła się do mnie prawie plecami. Bądź cierpliwy Harry.

- w lustrze się widzialas? Bogini seksu. No tylko bez zmarszczek od tej obrazonej miny. - zacisnąłem ręce na kierownicy.

- Nie musisz patrzeć.

- Milcz kobieto - pocałowałem ją parkując. Odepchnęła mnie.

- Zadziorna jesteś, ale nie odpuszczę. Idziemy - przerzucilem ją przez ramię i wziąłem sportową torbę. Poszliśmy na platformę lotniska.

- Postawisz mnie do cholery ? Zgniatasz dziecko !

- Nie zgniatam dziecka, bo tam płodu jeszcze nie ma. Poza tym opierasz się na cyckach.

- To drugi miesiąc. - Wziąłem ją normalnie na ręce bez słowa. Wszedłem do samolotu i posadziłem ją na fotelu.? Nawet pasów sama nie zapnie. - Dokąd mnie wywozisz ?

- Zmiana planów. Miała być Hiszpania. Jednak nie. Dominikana. Coś tam wspominałaś.

- Jasne. Sprzedaj mnie na rumuńskim targu.

- Dobra myśl. Zarobiłbym fortunę.

- Spieprzaj. - włożyła słuchawki. To będzie lot życia. Zamknęła oczy a ja to wykorzystałem. Kucnąłem przed nią, szybkim ruchem rozchyliłem jej nogi i wsadziłem miedzy nie głowę .

Niby taka obrażona a już wilgotna. Pff. Odchyliłem jej bieliznę i wsunąłem język w jej dziurkę.

Ona zawsze tak idealnie smakowała. Wiedziałem jak sprawić jej przyjemność.

Wplotła palce w moje włosy jęcząc cicho. Mój język wirował między jej delikatnymi dolnymi wargami.

- Harry.. - jęknęła i zadrżała. Czułem juz kolejne soki w ustach. Ale ona była mokra.

Cała mokra dla mnie. Smakuje tak fantastycznie. Zassałem ją delikatnie. Podsunąłem wyżej jej sukienkę a majtki zdjąłem. Teraz było wygodnie. Wsunąłem w nią dwa palce.

Tak dokładnie czułem jej ciepło. Z jej ust uciekały jęki i stłumione krzyki kiedy zatkała usta.

- Dobrze ci, wiec teraz dojdź - mruknąłem. Broni się przed tym i ja wiem. Mruczałem cicho wywołując na niej wibracje. Wyprostowałem się. Kończyłem palcami, zachłannie wpijając się w jej usta. Doszła jęcząc coś nieskładnie. Tym razem w jej ustach znalazły się moje palce.

- Ssij mała. Zaraz dam Ci coś innego.  - Oblizała swoje soki a ja rozpiąłem spodnie. Zrobi mi loda czy tego chce czy nie. Spojrzałem w jej oczy zamglone od przyjemności która przeszła przez jej ciało. Wplotlem palce w jej włosy i pociągnąłem ją delikatnie tak ze klęczała.

- Nie. Nawet nie ma opcji.

- Zrobisz to - Powiedziałem spokojnie. Przejechałem palcami po jej dolnej wardze.

- Nie chcę.. nie umiem. To ohydne.

- Nie robiłaś tego wiec nie wiesz. Spróbuj. Proszę. - Nadal trzymałem jej głowę. Jakie to podniecające. Oblizała usta i delikatnie je rozchylila. Na jakieś 3 milimetry. Westchnąłem i opuściłem bokserki. Powoli wsuwałem członka do jej ust. Jęknąłem głośno i zacząłem kierować jej głową. Może i jej pierwszy raz, ale nie wie ze robi to bardzo dobrze.

Niestety dochodząc spuściłem się jej do ust, a resztki spłynęły jej na dekolt.

Ubrałem spodnie i ukucnalem. Pocałowalem ją w usta a chustka wytarlem dekolt.

Nie była zadowolona, że musiała to połknąć.

- Wybacz. -pocałowalem ją. - Może się położysz ? Będziemy długo lecieć.

- Zaraz zwymiotuje. - pobiegła do ubikacji. Poszedłem za nią i przytrzymałem włosy.

Szkoda mi jej. Głaskałem ją delikatnie po plecach. Później odświeżoną wziąłem na ręce i zaniosłem do kabiny. Była zmarnowana. Przemęczona i kompletnie niezadbana. Dlatego ją tak nosiło. Musiałem się nią zająć. Położyłem się obok i przytuliłem dziewczynę.

Obudziła się leżąc w willi na wyspie. Podałem jej śniadanie.

- Ale jestem głodna..

- To jemy - karmiłem ją.

- Moge jeść sama. - widzę, że jest osłabiona.

- Jak się czujesz skarbie? Poleżysz dzisiaj.

- Dobrze. - Kłamie.

- Nie widzę, żeby było dobrze. Musisz mi mówić.

- Fizycznie jest okej.

- Wyglądasz marnie. A co z psychika ?

- Gorzej.

- Co się dzieje ?

- Przeszłość.

- Nie myśl o tym..znaczy spróbuj..

- Próbuje od kilku lat. - Pocałowałem ją w czoło. Nie wiedziałem jak mam pomóc.

Skończyłem ją karmić i odniosłem talerze.Już wstała. Boże.

- Do łóżka, raz.

- Harry.

- Proszę cię. - Westchnęła i się położyła. Przykryłem ją i pocałowałem w czoło.

- Tu jest ze 40 stopni. - zrzuciła koc.

- Przynieść ci coś?

- Nie. Połóż się. - Westchnąłem i ułożyłem obok.

- Przepraszam.

- Za co mała?

- Za to, że byłam taka okropna.

- Ja też przepraszam. - Przytuliła się do mnie mocno, a jej dolna warga drżała.

- Tylko nie płacz... - Rozpłakała się jak małe dziecko. Mówiłem nie płacz, a nie rycz.

Przytuliłem i ją kołysałem. Musi się dziewczyna wypłakać. Kompletnie nie wiem co mogło się wtedy stać. Muszę się dowiedzieć, żeby jej pomóc.

- Skarbie?

- Tak ? - pociągnęła nosem i wytarła buzię o moją koszulkę.

- Może po prostu się wyżal?

- Po prostu Cie to ciekawi Harry.

- Po prostu się martwię i nie wiem co się dzieje. - Zdjęła koszulkę i usiadła plecami do mnie.

- Przypatrz się. - zobaczyłem je. Blizny. Wiele blizn przez całą szerokość jej pleców. 

Dlaczego ja ich wcześniej nie widziałem? Nie zwracałem uwagi.

- Kto ci to zrobił?

- Ojciec, matka.. - przesunąłem palcami po śladach. Rany musiały być bardzo głębokie, a jeszcze bardziej bolesne.

- Dlaczego? - spytałem prawie niesłyszalnie. Pocałowałem każdą bliznę.

- Bo dostałam jedynkę, bo się krzywo spojrzałam, bo pokłóciłam się z siostrą, bo zupa była zasłona.

- Czym?

- Pasem, kablem..  batem.

- Sprowadzisz swoją siostrę do Londynu.

- Ona z nim nie mieszka. Nie bój się.

- Wiem, mówiłaś. Ale sprowadź. Chciałaś ją odwiedzić. Bardzo kochasz swoich rodziców czy mogę się zapoznać po swojemu?

- Ty pytasz na serio ? - założyła bluzkę i wyszła na taras. Wziąłem telefon i zadzwoniłem do Niall' a. Kazałem mu znaleźć dokładny adres. Monic nie chciałem już o tym wspominać. Poszedłem za nią i przytuliłem.

- Już dobrze, nikt cię nie skrzywdzi.

- Wiesz.. czego najbardziej się bałam kiedy chciałeś ze mną być ?

- Czego?

- Że będziesz jak on.. myślałam, że każdy jest jak on.

- Nie, kochanie. Nigdy - pocałowałem jej czoło.

- Już wiem..

- Będzie dobrze. Obiecuję.

- A tak apropo.. - trzymała w rękach pudełeczko, które powinno być w mojej kieszeni - To bardzo ładny.

- Monic!

- Słucham ? - uśmiechnęła się. Pierwszy raz od wielu dni. Nie miałem serca być zły. Wziąłem od niej pierścionek.

- No więc...Wyjdziesz za mnie?

- Nie.