Rozdział 10

 ~ Monic ~

Nigdy nie bawiłam się tak dobrze. Z nikim nie bawiłam się tak dobrze. Z Harrym co chwila się śmieje, bo mnie czymś rozbawia. Gdy pokazał mi tatuaż z literą M to myślałam że jest z henny.

- Harry.. Spójrz na mnie. - Odwrócił się odkładając telefon. Patrzył na mnie zszokowany.

- Ruszysz się ? Bo czuje się jak idiotka.. - powiedziałam czując jak moje policzki płoną.

- Po prostu...wow - podszedł do mnie. Wziął mnie ja kolana i pocałował.

- Tylko delikatnie okej ? - jęknęłam między pocałunkami.

- Wiesz, że nie musisz. Możemy poczekać. - składał pocałunki na mojej szyi.

- Chcę. - To chyba wystarczyło za zapewnienie. Położył mnie pod sobą.

- Bardzo ładne kokardki, ale pozbędziemy się tego. Drżałam pod nim. Bałam się bólu.

- Hej skarbie, zaufaj mi.

- Ufam..

- Ból może być przyjemnością. - Kiwnęłam głową. Zszedł na mój dekolt. Rozpiął zapięcie stanika z przodu i wziął do ust moją pierś. Jęknęłam wplątując palce w jego włosy. Chuchnął zimnym powietrzem, a jego dłoń masowała moją kobiecość. Jęczałam niekontrolowanie.

- To też nam nie potrzebne - zębami zsunął moje majtki. Poczułam się skrępowana. Nikt nigdy nie widział mnie nago. Harry przesuwał delikatnie palcami po mojej skórze. Czułam dziwne podekscytowanie.

- Wszystko dobrze kochanie? - spytał. Poczułam jego oddech na udach.

- T-tak. Chyba tak. - Pocałował moje najwrażliwsze miejsce. Wygięłam się w łuk zaciskając mocno oczy. Poczułam kolejny pocałunek i wsunął język między moje wargi. Zacisnęłam dłonie na prześcieradle. Sprawiał mi przyjemność. Czułam się wilgotna. Dziwne uczucie.. Przyjemne. Przygryzłam wargę, żeby stłumić jęki. Wepchnął mi do ust swoje palce.

- Ssij. - Czułam smak siebie. Słony. Inny. Oblizałam palce. Harry mnie pocałował i zsunął bokserki. - Rozluźnij się. - Próbowałam, ale mi nie wychodziło. Delikatnie mnie całował. Powoli mnie rozpychał. Oddychałam niespokojnie. Pojawił się też uporczywy ból.

- Wszystko dobrze. Musisz się rozluźnić. Nie  denerwuj się. - Zabrał mi to. Zabrał dziewictwo. On jęknął z zadowolenia, a ja z bólu. Zatrzymał się. Nie ruszał, abym mogła się z tym oswoić.

Patrzył mi głęboko w oczy.

- Jesteś idealna. Przepraszam..

- Jest.. okej.. - wysapałam. Jutro się nie ruszę

- Nie jest. Wiem, że Cię boli.

- Inaczej nie mogło być Harry. Kiedyś musiało się tak stać.

- Tak. Mam nadzieje, ze nie będziesz tego żałować - Pogłaskał mój policzek.

- Nie będę.. - Pocałował mnie i zaczął się poruszać.

- Harry zaczekaj jeszcze chwilkę..

- Już. - patrzył mi w oczy nic nie robiąc.

 - Jest okej. - powiedziałam dwie minuty później. Znów mnie powoli rozpychał. Schował twarz w mojej szyi. Nagle ze mnie wyszedł i wziął do ręki ręcznik. Przyłożył go do mojej kobiecości. Krwawię ? Nie chciał, żebym to widziała ale na pewno. Nawet aż tak nie bolało.

- Może na dziś starczy?

- Było Ci dobrze ?

- Tak. Jak widziałem, że twój ból przeszedł - wziął mnie na ręce i zaniósł pod prysznic. Czułam się jak dziecko. Nawet pomógł mi się umyć. Nagą zaniósł mnie do łóżka.

Przykrył kołdrą przyciągając mnie do siebie. Poczułam jak całuje moje włosy.

- Jestem szczęśliwa wiesz ?

- Ja też jestem. Z tobą. Tutaj. Teraz.

- Nie zapominaj o Darcy.

- Nie zapominam. O niej nie da się zapomnieć. - zaśmiał się.

- A o mnie ?

- O tobie też. Nigdy.

- Kochany jesteś.

- Śpij słońce -musnął moje czoło.

- Wiesz co ? Uprawialiśmy seks, a pierwszy raz śpimy w jednym łóżku..

- Tak...Gdy wrócimy chciałbym abyś spała ze mną.

- A jak Darcy to przyjmie ?

- Ona? Jak wiesz zacznie się cieszyć.

- No, ale wiesz, że ja.. nie wiem czy zawsze ze sobą będziemy Harry. Nie chcę dawać jej złudnych nadziei.

- Wiem o tym. - odpowiedział i mocniej mnie przytulił.

- Chciałbyś mieć jeszcze dzieci, żonę i tak dalej ?

- Chciałbym, żebyś mnie pokochała. - Zaskoczona jego słowami nie powiedziałam już nic. Usnęłam. Rano zjedliśmy śniadanie na tarasie, a potem trochę pochodziliśmy. Ciągle mnie obejmował. Około 15 pojechaliśmy na lotnisko. Samolot na nas czekał.

- To Twój prywatny ? - trzymałam go za rękę.

- Tak kochanie - przepuścił mnie po schodach.

- Ładny. - weszłam na pokład. Odebrał wideo rozmowę, gdy już leciliśmy. - Skąd ja ci ciężarówki wytrzasnę Niall? Tomlinson niech skołuje. Dużo macie tego? - chodził nawet nie patrząc w ekran. Za to ja patrzyłam na niego. Ukucnął obok moich nóg i pocałował mnie w usta. - No będzie ze dwie ciężarówki. Zależy od czasu. Szacuje, że przez 2 minuty i 30 sekund wyniesiemy z kilkadziesiąt sztabek. Zatkałam usta ze zdziwienia. Stanowczo mi się to nie podoba.

- Dobra. Ale ja nie biorę w tym udziału. Zaraz ci ciężarówki załatwię. - Rozłączył się i zadzwonił do Louisa. Odebrała jakaś dziewczyna. 

- Ej gościu komputer ci dzwoni! - zawołała.

- Co do cholery ?! - rozbawiona patrzyłam na niego jak się denerwuje. - Idź mi stad kobieto! - i pojawił się Louis. - Czego dusza chce? - Wyjaśnił mu o co chodzi.

~Louis ~

 Louis zrób, Louis załatw. Pewnie, zawsze. Rozłączyłem się bo już się tam lizali. - Jakie złoto? Jakie ciężarówki? Ty nie możesz...- stała mi za plecami.

- A nie mogę bo co ?

- Bo to nie twoje przecież - patrzyła na mnie zaskoczona.

 - A przecież my się nie lubimy to co Cie to interesuje ? - Wywróciła oczami i zabrała laptopa wychodząc jak obrazowe dziecko.

- Oddaj mój komputer kobieto.

- Nie facecie. Nudzi mi się.

- Kurwa wibrator Ci kupię.

- Nie jesteś zabawny. Zero ubawu. Co to była za laska w tym samolocie?

- Przedszkolanka mojego przyjaciela.

- Twój przyjaciel ma opiekunkę? - patrzyła na mnie dużymi oczami.

- Nie no.. to przedszkolanka jego córki była, a teraz chyba oni ze sobą są. Nie wiem.

- Ma dziewczyna szczęście. Przynajmniej przystojny jej się trafił - westchnęła i wyszła. Poczułem się urażony. Ja jej ten charakterek wyrobię. Poszedłem się ogolić i ułożyłem włosy. Ja nie jestem przystojny? No jesteś Lou, jesteś. Poklepałem się po policzkach i zszedłem na dół. Wypluła sok jak mnie zobaczyła. - Idziesz do kościoła? Wpuszcza cię?

- Nie ? I .. nie obchodzi mnie to ? Nie wkurwiaj mnie chociaż raz. - odpaliłem sobie papierosa.

- Fu - zabrała mi i zgasiła.

- DAJ MI SPOKÓJ ! - Ja już wiem w co ona gra. Robi wszystko, abym miał mieć ją dość. 

-  Ty mi też! - Zakułem jej ręce w kajdanki, a usta zakleiłem taśmą. O. Cisza i spokój. Patrzyła na mnie tylko obrażona. Załatwiłem te ciężarówki. Dzwonek do drzwi. O. Harry i Monic. Dziewczyna wyglądała pięknie.

- Cześć stary. Nie przeszkadzamy?

- N.. nie wiem. - wpuściłem ich do środka.  Chwilę później tylko zobaczyłem jak Harry przytula przerażoną przedszkolankę. Jego wzrok mnie zabija. No co ja poradzę?! Wreszcie cicho była. 

- Spokojnie kochanie. Louis to wytłumaczy. On nie robi jej krzywdy.

- Ja tylko chciałem żeby ona się zamknęła.

- Louis...pogrążasz się.

- No, a czy ty wiesz jak ona się wydziera ?! Ja tez mam swoją wytrzymałość. - Monic chciała do niej podejść, ale Harry ją trzymał.

- Puść ją. - mruknął. - Niech porozmawiają.

- Jak ta Twoja to się zaraz ze strachu posika. Ech... Dobra Avalon. Jak mnie teraz wkurwisz to przestane być miły. - zdjąłem taśmę i kajdanki. Wstała i pocałowała mój policzek. - Wybaczcie, Louis nie brał dzisiaj leków. Kawy? - poszły do kuchni

- Zaraz ją zabije. - mruknąłem do przyjaciela. Opadłem na kanapę. Usiadł na fotelu śmiejąc się. 

- Jak cię wkurwia to po co ci?

- Do zabawy. A ty co taki szczęśliwy ? Dała Ci ?

- Może. Jezu...jest cudowna.

- Czyli dała. Do tego pewnie dziewica bo ty na inne nie patrzysz.

- Ale ta to co innego jasne? To nie jest kolejna panienka.

- A co ? Kobieta Twojego życia ? Gdybym Cie nie znał to bym uwierzył. - prychnąłem.

- A żebyś wiedział. I matka mojej córki. Bo tam tą poćwiartkowałeś.

- Połowa to nie ćwiartka i jak będzie trzeba to ją też mogę.

- Tomlinson! - szturchnal mnie. Dziewczyny wróciły. Ava podała mi herbatę. - No sama widzisz ma gorszy dzień. - wcisnęła mi się na kolana. Harry pociągnął brunetkę na swoje i pocałował. Nadal była przestraszona. Strasznie wstydliwa. Widać na niej już wpływ Harry'ego. To ubezwłasnowolnienie.

- Hej no nie bój się mała.- szepnął do niej. Sama miłość Kurwa no.

- Jak weekend Lou ? - spytał Harry bawiąc się jej włosami.

- Nie widać? Cudownie.

- A my byliśmy na Florencji.

- Fajnie, musiało być ładnie. Nie szczyp mnie - Powiedziałem do brunetki i uśmiechnąłem się do przyjaciół.

- Hazz musisz jechać po Darcey. - powiedziała do niego. Ona się na mnie spojrzeć boi.

- Więc masz dwa wyjścia. Zostajesz z Louisem, albo jedziesz ze mną.

- Jadę z Tobą. Bo jeszcze mnie w kajdanki zakuje i zaknebluje.

- Nie. Wiesz prawdopodobnie po prostu zamknął by cię w piwnicy. Ma różne schizy. Mój biedny Lou - przytulila się. Zrobiły ze mmie wariata. Nawet Harry miał niepewność w oczach.

- Twój ? - prychnąłem. - Godzinę temu mało mi oczu nie wydrapałaś.

- Widzisz Monic? Mówiłam. Nie pamięta niektórych rzeczy, albo sam zmyśla. I ma wahania nastroju.

- Zaraz Cie przez okno wyrzucę i utopię w basenie. - warknąłem jej na ucho.

- Ta dawka leków jest za mała - udała troskę głaszczac mój policzek.

- Lou jakbyś potrzebował ośrodka to mów - odezwał się Harry.

- Nie no wystarczy ! - zrzuciłem ją ze swoich kolan. - Ona tutaj jest bo poszła na psy, że jesteśmy gangiem. Godzinę temu ryczała, że mam ją wypuścić i że ona chce do swojego chłopaka. WYPIEPRZAJ NA GÓRĘ ! - wydarłem się na nią.