Rozdział 14

- O co Wam chodzi ?!

- Monic? - Ale miał minę.

- Groziłeś jej i straszyłeś - przekrzywiłem głowę.

- I co ? Wisi mi hajs !

 - I co? I teraz ci kurwa łeb rozwalę - odblokowałem bron.

- Bo ?! Chciałem odzyskać moje pieniądze ?

- Nie miałeś prawa jej straszyć! Pieniądze ci się już nie przydadzą

- A ona miała prawo mnie okraść ?! - nie mogę go dłużej słuchać.

Strzeliłem, a jego ciało upadło. Wróciłem do domu. Zmęczony poszedłem pod prysznic i położyłem się na kanapie. Zamknąłem oczy zasypiając, aby ból głowy przeszedł.

Ale jakoś tu cicho. Za cicho.

- Monic? - podniosłem się.

Nic.

- Cudownie - wziąłem telefon i zadzwoniłem do niej. Gdzie one poszły o tej porze.

- Halo ?

- Gdzie jesteś - poszedłem do kuchni.

- Wyjdź do ogrodu.

 Poszedłem tam szybko. Paliły ognisko i piekły pianki i  kiełbaski. Uśmiechnąłem się przeczesując włosy. Kucnąłem obok córki i pocałowałem ją w czoło. Zdjęła z kijka piankę i mi podała.

- Dziękuje.

- Proszę tatuś. - podbiegła do Monic, która nabiła jej kolejną piankę.

Usiadłem obok brunetki i objąłem ją ramieniem. Podzieliłem się pianką, wkładając ją do jej ust.

- Hazz mam swoją. - powiedziała opierając głowę o moje ramię.

- Kiedyś będziemy tak siedzieli jako małżeństwo a wokół nas gromadka dzieci.

- Kiedyś.. - prychnęła - Za jakieś 8 miesięcy.

- Co?!

- Co Co ? Jestem w ciąży. - zaśmiała się.

- Yyy…jak…co? Przecież ty nie chciałaś przed ślubem.

- Yyy.. a czy to moja wina ?

- No nie, ale się cieszysz.

- A co mam płakać ?

- Nie - uśmiechnąłem się i namiętnie ją pocałowałem.

Teraz trzeba się oświadczyć. Tylko jak Harry..

- Tatuś. - Darcy przyniosła mi kolejną pianke.

- Dziękuję skarbie. Wiesz, że będziesz mieć rodzeństwo?

- Tak.

Uśmiechnąłem sie. Jeju będę tatą.

~Louis~

Też sobie firmę otworzyłem. A co. Gorszy mam być. Wszedłem zmęczony do domu, a tam pełno świeczek. Co to prądu nie ma ? Poczułem ręce na ramionach. Osoba za mną zdjęła mi marynarkę i odwiesiła. Przejechała dłonią po ramieniu, aż do ręki i splotła palce.

- Co ty wymyślasz ?!

- Nie krzycz Lou. Psujesz wieczór.

- Prąd wysiadł ?

- Nie jesteś zabawny.

- Ale ja na serio.

- no nie!

- A.. no okej. - Pociągnęła mnie do salonu, gdzie była kolacja.

- Co ugotowałaś ?

- To co lubisz - wskazała.

- Schabowe ?! - Opadła na krzesło i oparła czoło o dłoń zamykając oczy.

- Boże, Louis jesteś kretynem.

- Ja nie umiem być romantyczny. Przepraszam.

- Wiem, siadaj po prostu - Usiadłem przy stole. W ciszy zjedliśmy kolację. Potem sprzątnęła i zniknęła na górze.

- Ej, a ty gdzie ?

- Chyba pójdę spać wiesz.

- Przepraszam no.. kupiłem wino.

Dobra, zajebałem Stylesowi, ale tego nie musi wiedzieć.

- Louis! - krzyknęła, a potem wybuchnęła śmiechem. - Jesteś idiotą.

- Czemu znowu jestem idiotą ?

- Bo jesteś. Jesteś głupi, nieromantyczny, spontaniczny,nerwowy, porywczy ale chyba cię bardzo lubię.

- Nie widzę problemu. - Westchnęła.

- Mógłbyś mnie po prostu przytulić, a nie krzyczysz do mnie z dołu schodów?

- Zejdź na dół.

- To ty się rusz. - Westchnąłem i jęcząc pod nosem jakieś przekleństwa wszedłem na górę.

- No dziękuję łaskawco.

- Nie denerwuj. - przytuliłem ją. Wtuliła się w mój tors. Ja nie jestem romantykiem. I nigdy nie będę.

~Harry~ 

Wyszliśmy od ginekologa. Wlepiałem wzrok w mojego maluszka na zdjęciu.

- Tatuśku bo pod samochód wejdziesz.

- To jest takie piękne - przyciągnąłem ukochaną i złożyłem na jej ustach pocałunek. Moja słodka.

- Przecież to nie Twoje 1 dziecko.

- Ale ciesze się z niego tak samo jak z pierwszego.

 - Ciesze się, że się cieszysz.

- A może tak małe wakacje co kotku? - otworzyłem jej drzwi od samochodu.

- A co z Darc ?

- Niall aż się rwie. - Uśmiechnęła się.

- Co tylko powiesz Hazz. - Pocałowałem jej skroń i wsiadła do środka. Zająłem swoje miejsce. - A gdzie byś chciała?

- Nie ważne gdzie, ważne, że z Tobą..

- Tak. Ale proszę powiedz.

- Może Cadiz w Hiszpanii.

- Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem.

- Dobrze.

- Kocham Cie bardzo.

- A ja ciebie też. Bardzo. - Znów się uśmiechnęła. Zabrałem ją na obiad.

- Liam prosił mnie o pomoc. Lecz ja się nie znam. Który ci się podoba? - pokazałem jej zdjęcia pierścionków.

- Ten.

- Ten? Powiem mu.

- Trochę to dziwne bo dopiero co znalazł nową dziewczynę.

- A czy my jesteśmy długo?

-  Dłużej niż tydzień. - Zakrztusiłem się woda 

- Nie drąż. Chce się oświadczać niech to robi.

- Wybacz. - zajęła się swoją sałatką. Położyłem dłoń na jej kolanie i odetchnąłem z ulgą. Dziwnie się uśmiechała.

- No co?

- Nic nic.

- No powiedz - Cmoknąłem jej policzek.

- Nie musimy wyjeżdżać, żebyś mi się oświadczył.

- Jedziemy na wakacje, a oświadczać...skąd ty wiesz ze ja się będę oświadczał ?

- Domyślam się Harry, nie jestem głupia.

- No dobraaa...Dosłownie będę się dwa razy oświadczał. Uprzedzam.

- co ? Dlaczego?

- Nie wnikaj - usmiechnąłem się. - Wracamy?

- Przy rodzinie raz i raz na wakacjach ?

- Tak.

- Jej, ale jestem mądra. - Zaśmiałem się i wziąłem ją za rękę. Poszliśmy do auta. Zaczęło padać. Jechałem ostrożnie pod przedszkole Darcey. Poszedłem po córeczkę, a Monic czekała w samochodzie.

- Dzień dobry Alice - przywitałem się z opiekunką i wziąłem dziewczynkę.

- Dzień dobry Panie Styles. - uśmiechnęła się do mnie zalotnie.

- Jak tam Darcy?

- Do mamusi. - wtuliła się w moją szyję.

-No to idziemy. Podasz mi jej buty?

- Proszę. - podała mi je trochę za długo dotykając mojej ręki. Wywróciłem oczami i ubrałem małą. 

- Do jutra - Powiedziałem i wyszedłem.

- Mama ! - Darcy strasznie chciała iść do Monic. Otworzyłem auto i podałem jej malutką.

- Cześć kochanie.

- Mamuś - przytuliła się, a później posadziłem ją z tyłu w foteliku i tez wsiadłem, ruszając.

Darcy cały czas trzymała Monic za rękę. W domu zjadła coś i bawiła się z dziewczyną. Zamawiałem hotel.

- Hazz.

- Hmm?

- Darcy powiedziała, że nie chce więcej iść do przedszkola.

- Co znowu - jęknałem. - Darcy! Co ty wymyślasz dziecko drogie?

- Bo ta pani ksycy i mowi, ze jak nie będziemy jeść obiadku to nikt nas nie zabierze z pzedskola.

- Ale mów normalnie kochanie. Krzyczy? Więcej nie będzie, ale musisz chodzić do przedszkola.

- Tato ! Nie pójdę ! Mama mnie nauczy prawda mamusiu ?!

- Hej, hej, hej. - posadziłem ją na kolanie. - Musisz chodzić. Tam masz kontakt z rówieśnikami.

- Ale ja nie chce.

- Ale czemu?

- Bo ta pani be.

- To będzie inna.

- Nie chce tatuś. - zrobiła oczy szczeniaka.

- Ugh...

- Tatku.. - stanęła mi na kolanach, oparła czółko o moje czoło, a rączki położyła mi na policzkach. 

- Dobrze kotuś. Nie będziesz chodzić, ale masz . pomagać . mamie. - pocałowałem jej policzek i wyszedłem. Pojechałem do przedszkola. Jeszcze powinna tam suka być.